Lieve vrienden,

Wederom bedankt voor de reacties naar aanleiding van het vorige artikel, waarin geschreven werd over emoties en gevoel in deze verwarrende periode. Ik merk dat men het een verademing vindt om te weten dat je ‘niet gek bent’, en dat is fijn! Blijf je bewust van het feit dat alles er mag zijn, alle gevoelens die voorbij komen. Blijf adem halen.

Nu we inmiddels weer in een ‘normale gang van zaken’ zitten, merk ik in gesprekken met mensen om mij heen dat er vaak vergeten wordt hoe intensief de afgelopen maanden zijn geweest. Zo sprak ik een moeder die immens moe was toen haar kinderen weer fulltime naar school konden. Ze stortte gewoonweg in, haar omgeving gaf aan ‘kom op, gewoon een avond op tijd naar bed en door!’

Ook sprak ik een ondernemer die vele extra kilometers maakt om zijn bedrijf draaiende te houden. Nu hij een mooie klus binnen heeft, hoort hij van andere collega’s dat hij blij moet zijn en merkt hij dat er weinig ruimte is om te praten over de impact en energie die hem de afgelopen maanden hebben gekost. Dit is wat je ook geregeld ziet bij rouwverwerking.

Wat ik met dit artikel beoog is een link te leggen tussen rouw algemeen en het brede pallet aan gevoelens in deze Corona periode. Pure rouw is anders, het valt in die zin niet met elkaar te vergelijken. Er zijn echter een aantal overeenkomsten. Bijvoorbeeld dat de gevoelens die we in deze Corona periode ervaren, vergeleken kunnen worden met wat er zoal voorbij komt aan gevoelens bij rouwverwerking.

In mijn praktijk hoor ik vaak dat men na een verlieservaring nog graag over, bijvoorbeeld, de overledene wil praten. Of dat ze graag willen vertellen hoe het met hen gaat, wanneer er oprecht naar gevraagd wordt.
Alleen, vaak verdwijnt de heus oprechte belangstelling al vrij snel. Het gaat alweer snel over in algemene belangstelling; hoe is het? goed. Ach, het is nu alweer een jaar geleden dus de cirkel is rond, of ‘ja, het leven gaat door hé’, ‘wat ík toch mee heb gemaakt’,..en noem maar op.

Soms zijn zulke reacties prettig, omdat je zelf niet over de pijn wil praten. Soms zijn zulke reacties extra pijnlijk. De verwarring blijft. Zo ook de moeder die instortte nadat haar kinderen weer fulltime naar school gingen. Ze wil aandacht voor de impact van thuiswerken, thuisonderwijs met 3 jonge kinderen en het huishouden draaiende weten te houden.

Of de ondernemer die kilometers heeft gemaakt en graag aandacht wil voor de inzet die hij gedaan heeft en zich nog steeds zorgen maakt, ondanks de mooie klus die hij binnen heeft gehaald.
De verwarring blijft.
 
We gaan door met ons leven. De maatregelen versoepelen en we pakken zo goed als het kan ons leven weer op.
De verwarring blijft; je systeem blijft op scherp, het afstand houden blijft én soms vergeet je het of de ander.!Je voelt meer vrijheid én plots blijkt dat je niet met je kind de winkel in mag. Zelf heb ik nu last van hooikoorts en gaat men op een afstand staan wanneer ik een hoestbui krijg. Ik merk dat ik dit lastig vindt.
 
Met rouw is die verwarring er nagenoeg áltijd. Met een goed gevoel opstaan en je plots verdrietig kunnen voelen. Je verdrietig voelen en plots een dankbaar gevoel hebben. Blij, boos, verdriet, bang, eenzaamheid en allerlei andere gevoelens wisselen zich constant af. De ‘rouwknop’ wordt plotseling ingedrukt en BAM, daar is het gevoel weer.
 
Oprechte belangstelling werkt altijd. Écht luisteren, zonder direct een antwoord klaar te hebben. Zonder het te weten. Je hoeft het niet te weten, je hoeft als voorbijganger alleen maar te luisteren.
 
Hoe vaak luister jij met je lijf en je hart? Hoe snel geef je soms een reactie?
 
Tips die ik je mee kan geven zijn:

• Als jij iemand vraagt hoe het gaat, geef dan ook ruimte voor het antwoord.
• In plaats van de vraag ‘hoe gaat het?’, kun je zeggen: ‘ik weet niet goed wat ik vragen kan, ik wil je laten weten dat ik aan je denk, mag ik vragen hoe het met je gaat?’
• Voel je de neiging om te reageren opkomen? Haal adem, voel je voeten op de grond, je zult merken dat het luisteren makkelijker gaat.
   

Kan ik iets voor je doen?
Vanuit mijn hart, wil ik je oprecht aandacht schenken. In deze periode en zeker ook daarna. Je mag me mailen, mijn pagina liken, bellen, appen of een reactie plaatsen met inspiratie voor een elk die dit bericht leest.
 
Hartegroet, sterkte én liefs,.
 
Jolanda
Als je mailen wilt; Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.