Lieve vrienden,

Ook het vorige artikel bracht weer veel reacties teweeg. Zo fijn om te merken dat het troost en helderheid biedt. Dat er zicht komt op de verschillende gevoelslagen die ontstaan in deze periode.
Dat je niet ‘gek bent’ en het normaal is wat je voelt. Dat het gevoel vergeleken kan worden met rouw. Ik merk dat mensen soms verward zijn over hun gevoel; wat gebeurt er innerlijk, hoe kan het dat ik zoveel moet huilen, hoe kan het dat ik geraakt wordt, hoe kan het dat verward ben en ik uitzicht mis. Waar is die stip op de horizon?

Wat ik met dit artikel beoog is een link te maken tussen rouw algemeen en het brede pallet aan emoties en gevoelens in deze Corona periode. Er zijn namelijk een aantal overeenkomsten. Ook wil ik met dit artikel enerzijds enige context bieden aan waar we ons met elkaar plotseling in bevinden. Anderzijds ook om mijn eigen gedachten en gevoelens met jullie te delen om licht te geven aan alles wat leeft in m’n hoofd en hart. 

Vandaag voel ik de wens om te delen over
Ik praat met ondernemers die met hun bedrijf in een verwarrende periode zitten en zakelijk hard aan het werk zijn om het hoofd boven water te houden. Naast het harde werken, heb ik met hen ook gesprekken over rouw. Het is van belang om stil te staan bij de impact en wat dit met jou doet. Dat je mag rouwen omdat het anders gaat, omdat je iets kwijt raakt. Zo sprak ik een ondernemer die zijn werk ademt en leeft en toch op zoek is naar een andere invulling, en dus ook op zoek is naar zichzelf (identiteitsverlies).
Ook sprak ik een ondernemer die de sociale nabijheid en verbinding van collega’s, het ‘sociale verlies’. Zoom is een prachtige uitkomst, sommige werknemers willen een klopje op hun schouder of iets dichterbij zitten dan de 1,5 meter afstand. Realiseer je dat dit gevoel er mag zijn, dat je niet gek bent omdat je hier behoefte aan hebt. Het brengt verwarring met zich mee, zoals rouw ook verwarring met zich meebrengt. Er hoeft niet iemand overleden te zijn, om rouw te ervaren. Er zijn vele verlieservaringen in ons leven, die deze rauwe gevoelens en de daarbijbehorende rouwtaken, aanraken.

Daarnaast wordt er veel gesproken wordt over ‘het nieuwe normaal’. Dit zie ik ook bij rouw: een ander nieuw leven, als bijvoorbeeld een dierbare is overleden, of als je bijvoorbeeld net gescheiden bent. Het voelt dat je in een nieuwe fase bent beland, in een nieuw normaal. Maar al te graag willen we snel verder met het nieuwe normaal. In de praktijk blijkt dat het tijd nodig heeft én dat je daarnaast geen totaal ‘nieuw leven/nieuw normaal’ kunt creëren. Het oude leven kun je niet wegdenken, wegleven of vergeten. Het is een onderdeel van jouw leven geweest en dat zal het altijd blijven. Het heeft je gemaakt tot wie je nu bent.

In de voornoemde gesprekken kijk ik altijd naar hoe je het ‘oude kunt verweven met het nieuwe’. Wat neem je mee? Wat heb je nodig? Wat past bij jou en wat kan een andere vorm krijgen zodat het nog steeds klopt voor jou? Tips die ik je mee kan geven zijn:
- Sta stil bij de gevoelens, haal adem, geef aandacht aan dat wat er bij jou gebeurt. Je bent niet gek, echt niet.
- Kijk naar welke elementen je van oud naar nieuw, kunt verweven met elkaar.

Kan ik iets voor je doen?
Vanuit mijn hart wil ik je alle aandacht schenken in deze periode en zeker ook daarna. Je mag me mailen, mijn pagina liken, bellen, appen of een comment plaatsen met inspiratie voor een elk die dit bericht leest.
Hartegroet, sterkte en liefs,
Jolanda 

Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
www.verbindingbijverlies.nl