Lieve vrienden,
Allereerst dankjewel voor de mooie reacties die ik kreeg naar aanleiding mijn vorige artikel. Er was herkenning en erkenning en dat is waar het om gaat. Zeker bij rouw; erkenning voor dat wat er speelt; erkenning voor het verlies, in welke vorm dan ook, is zeer van belang. Dat is meer dan een ‘luisterhouding’. Het gaat om presentie, interventies en bewuste aandacht.
In deze bizarre en ook bijzondere periode, met een breed pallet aan nieuwe gevoelens, merk ik dat er momenten van verwarring blijven. Ook voel ik meer ‘aanvaarding’. Het lijkt alsof ik als een razende door de rouwtaken ga. Realiseer je dat deze taken nooit af zijn en zeker niet in een keurige volgorde voorbij komen in je leven.
Ze gaan door elkaar heen, en zijn ‘na een jaar’, zoals vaak gezegd wordt, niet over. Ik heb bijvoorbeeld het ene moment een ‘goede dag’ waarin ik me goed voel, kan lachen en rust heb in de huidige situatie en de Corona-angst en zorg er even niet is.

 Dan, zomaar s’avonds, plotseling, als ik bijvoorbeeld met mijn zus heb gebeld of mooie muziek van mijn broer hoor, dan onverwachts voel ik verdriet en verlangen naar ‘normaal’. 

Pure rouw, zoals bij het overlijden van iemand, is nog harder. Het is in die zin ook niet te vergelijken met het verdriet dat ik ervaar rondom de Corona thematiek. Maar de rouw mechanismen zijn wel van kracht. Zij het in mindere mate, daardoor niet minder van belang om serieus te nemen.

Wat ik met dit artikel beoog is een link te maken tussen rouw algemeen en het brede pallet aan emoties en gevoelens in deze Corona periode. Er zijn namelijk een aantal overeenkomsten. Ook wil ik met dit artikel enerzijds enige context bieden aan waar we ons met elkaar plotseling in bevinden. Anderzijds ook om mijn eigen gedachten en gevoelens met jullie te delen om licht te geven aan alles wat leeft in m’n hoofd en hart. 

Vandaag voel ik de wens om te delen over ‘coping mechanismen’. Wat heb je jezelf aangeleerd in je leven, om te gaan met tegenslag? Lach je alles weg, stort je in? Bekijk je alles van een negatieve kant of denk je in mogelijkheden. Is er ruimte voor gevoel en mag alles er zijn of steek je je kop in het zand?
 
In deze periode lijkt het dat er minder ruimte is om te vluchten; te vluchten in werk, in sport, hobby of andere sociale afleiding. Dit gebrek aan afleiding brengt een confrontatie met zich mee met betrekking tot jezelf en dan kan het soms stil worden.
 
Bij rouw gaat het om balans in spanningsbronnen en krachtbronnen.
Hoe is het met jou spanningsbron? Heb je veel spanning? Voel je lichamelijke ongemakken omdat de spanning ergens vast is gaan zitten? En bovenal van belang;  hoe is het met je krachtbronnen? Waar put jij de kracht uit? Wat heb je nodig om deze periode vol te houden,? Wat is het eerste kleine stapje dat je vandaag nemen kan?

Tip; schrijf ze eens op. Soms helpt het al
om ze eens voor je te zien in schrift; spanningsbronnen, krachtbronnen.

Het helpt om ook daadwerkelijk een start te maken met het eerste kleine stapje, bv informatie opzoeken over die ene mooie training, iemand bellen, bloemen plukken, dansen op muziek, een datum plannen of ideeën delen. Kijk naar wat er mogelijk is binnen de kaders.
 
Kan ik iets voor je doen?
Vanuit mijn hart wil ik je alle aandacht schenken in deze periode en zeker ook daarna. Je mag me DM’en. Of een comment plaatsen met inspiratie voor een elk die dit bericht leest.

Hartegroet, sterkte én liefs,
Jolanda